|
Opgetekend: 3 mei 2013
Wat eens was zal zich nooit meer openbaren, althans niet op de
aarde.
Het eten dat je tot je neemt, het kopje koffie, zal nooit meer
zo smaken als toen wij samen waren. |
|
In gedachten maakten wij verre reizen.
Nu ben ik alleen op reis gegaan. Het had zo anders kunnen zijn.
In mijn hoofd had ik zoveel plannen en zette mijn dagelijkse
bestaan even stil. Maar het mocht niet zo wezen.
Lief meisje, ik voel melancholie over vergane zaken. Mijn ziel
wacht op jou, maar de tijd is niet zo belangrijk. Tot die tijd
schenk ik je een roos.
Blijf vooral geloven in het Hogere, Diegene die jou in het leven
kan helpen. Ik sta nu in een ring van licht en denk terug aan
ons mooie stukje in het leven. Ik help je met nieuwe situaties,
dat beloof ik je.
Want mijn liefde voor jou is eeuwig.
Ik kan je zien vanaf Gene Zijde.
Ik zie dat je probeert sterk te zijn, maar laat je tranen maar
gaan. Voor mij zijn het pareltjes die ik zal opvangen. Ik bewaar
ze in mijn hart. Ik help je zoveel ik kan en voel mij
onlosmakelijk met jou verbonden... |
|
|