|
Opgetekend: 11 juli 2013
Voorwoord
Het beeld wat hierbij getoond werd was een persoon die als
een soldaat heen en weer liep bij een poort, alsof hij wachtte.
Leven op de aarde was niet altijd een feest.
Maar ik kon regelmatig vluchten, al was het maar voor een kopje
koffie.
Wat kon ik daar intens van genieten.
Lief meisje, nu ben ik vrij van geest maar mis zo onze
gesprekken. Ik heb jouw ouders ontmoet. Die proberen hier te
groeien. Jouw vader is mild geworden, zijn geloof is bijgesteld.
En je moeder zegt: "Had ik dit alles maar eerder geweten, dan
had ik anders tegenover mijn dochter gestaan".
Zelf heb ik het hier goed. Heb wel zorgen over mijn familie. En
het grote gemis blijft.
Het had zo anders kunnen lopen.
Jij kijkt vaak naar de scheidingslijn en hoopt mij te ontdekken.
Vanaf Gene Zijde volg ik jou zoveel ik kan en zend genezende
energie naar je uit.
Lief meisje, beloof mij, probeer goed door de dagen heen te
komen. Ik hou zeker de wacht en heb vrede met een weerzien.
In liefde denk ik aan je en ben ontzettend trots op je... |
|
|
|