|
Opgetekend: 27 december 2013
Zielendelen, een rauw verscheurend
gevoel, vol verdriet.
De persoon die dit wil weergeven heeft zijn geliefde moeten achterlaten
en de gids gevraagd dit te willen verwoorden.
He lief meisje, lees het maar goed.

Het loslaten van je zielenhelft maakt scheurende wonden. Als je
zielendeel ook nog de aarde verlaat heb je praktisch geen moed
meer om verder te gaan. Het deel dat verder mag groeien in de
geest heeft zo’n heimwee naar de aarde, maar speciaal naar zijn
geliefde deel. |
Hoe zal zij het immers redden?
Kan ze het verdriet wel aan?
Wordt het heimwee gevoel ook versterkt?
En wil zij nog wel leven?
Allemaal vragen en gedachten die zich voordoen als delen uit
elkaar worden gezet.
De gidsen weten wat u doormaakt en proberen geestelijke banden
te versterken, zodat er contact kan worden gelegd.
Lieve mens, het is nooit genoeg en de pijn zal altijd schrijnen.
Maar wees er van overtuigd dat delen elkaar nooit zullen
verliezen.
Samen thuis, samen ooit naar huis.
Een kus als een parel, die neerdaalt als tranen, recht uit het
hart.
Wat beiden immer zal verbinden... |
|
|
|