|
Opgetekend: 19 februari 2014
He lief meisje,
Vele zaken voelen zo uitzichtloos, zo gescheiden in de ziel.
Konden wij maar even samen gaan. De aarde verlaten is zo
drastisch.
Aan gene zijde is het mooi en vredig.
Ik zou je zo graag de mooie sfeer hier laten voelen. Heb maar
nooit angst om over te gaan.
Lang heb ik er over gedaan om mijn lessen te leren. Ik begreep
niet veel van de Goddelijke wijsheid. Mijn ouders kunnen mij er
nu goed bij helpen. Op aarde leefde ik er eigenlijk maar op los.
Nu ben ik oplettend en voel ik mijn beperkingen.
Ook voel ik het gescheiden van elkaar zijn, niet op dat moment
kunnen uiten en delen. Ik zie dat anderen nu voor je zorgen en
dat je vaak heel eenzaam bent. Wat zou ik graag mijn leven over
willen doen, maar dan in volledige harmonie met jou. Ik zou je
helpen met je beperkingen en er compleet voor je zijn. Weet wel
dat ik ook heel trots op jou ben. Voor je doorzettingsvermogen
en je kracht.
Eens kom ik je weer tegen, samen één ziel, diep verlangend naar
jou. Leef je leven meisje, het is je gegund. Ik blijf op je
wachten. Wij komen toch wel samen.
In diepe liefde |
|
|
|