|
Opgetekend: 21 juli 2016
Vandaag,
10 jaar geleden overleed mijn moeder.
Mijn gedachten waren steeds bij haar.
Wat lief dat ze dit laat weten...
|
Mijn kind, je hebt op mij gewacht. In de tuin
keek je naar witte vlinders, die noem je mama. Dat was jouw teken.
Maar ik vond dat ik je iets mocht inleggen.
Dochter van
mij, ga niet mee in al die negatieve gebeurtenissen. Hou je hoofd
en geest vrij. Jouw taak is te zwaar om ’t te laten overschaduwen.
Al tien jaar leef ik aan Gene Zijde. Het voelt alsof ik
gisteren ben weggegaan. Maar ik heb medelijden met de mensheid,
zij die in het nu leven. Het is zwaar en gevaarlijk geworden.
Vergeet nooit mijn kind, dat er hulp aanwezig is. En ook al
zakt jouw vertrouwen af en toe weg, zij zullen je nooit in de
steek laten.
Leef je leven. Accepteer wat vóór je komt.
Ik ben zo trots op je en blij ooit je moeder geweest te zijn.
Liefs, mamma |
|
|