|
|
Opgetekend: 16 april 2018
Hé lief meisje
Mijn
gedachten gaan terug naar de laatste dagen dat ik in het
ziekenhuis lag en wist dat ik ging sterven. Wie had ooit kunnen
denken dat de rugpijn die ik voelde een zeer dodelijke ziekte
inhield.
Weet dat mijn gedachten op het einde voor jou
waren. Je nooit meer kunnen zien in dit leven, je niet meer
kunnen aanraken, jouw positieve uitstraling niet meer kunnen
waarnemen...
Meisje, hoe kon ik afscheid nemen?
Alleen maar geestelijk.
Ik kon jou niet in het echt meer
roepen. Hopende dat jij met je spirituele gevoelens mij zou
horen of voelen.
Ik was bang, zo bang. Wilde nog niet van de
aarde af. Ik wilde je nog zoveel vragen lief meisje...
Nu heb ik vrede.
Mag in de geest veel met jou samenwerken.
Een aards leven was ons niet gegeven. Niet alle zielendelen
blijven immers samen.
Maar vanaf deze zijde hoop ik dat je
mijn onbaatzuchtige liefde voelt.
Ga door met je mooie werk,
ik help je daarbij. In gedachten maken wij een mooie reis totdat
jij ook hier bent.
Voor altijd in liefde
|
|
|
|
