|
|
Opgetekend:
26 juni 2021
Voorwoord:
In de
nacht zag ik steeds een zelfde beeld.
Het vertaalde zich in de onderstaande tekst,
alsof het een film was...
Het gaat over een Chinese vrouw en haar
kind. Zij was nog erg jong. Haar kind was hooguit drie jaar oud.
Het begon met het beeld dat ze in een auto zat met haar man
ernaast. Die stopte en de vrouw en het kind moesten eruit
stappen. Hij ging zaken doen.
Het was bloedheet en
in die hitte liepen ze daar. Sjokkend, moeder en zoontje. Al
geruime tijd hadden ze ook al niets gedronken. Omstanders
stopten en vroegen waarom zij in die verzengende hitte op straat
liepen. "Op weg naar huis", zei ze, ondanks dat ze in een
vreemd land woonde. Aangekomen bij een groot restaurant wilde ze de wenteltrap nemen. Maar door de hitte
zakte ze in elkaar.
"Vlug", zeiden de omstanders, "breng
moeder en zoon naar binnen en geef ze koel te drinken..."
Ze
kwam bij en keek angstig om zich heen.
"Waar ben ik, hoe kom
ik in dit restaurant?"
"Daar woon je toch", zeiden de
omstanders. Maar zij begreep het niet. Dit was toch immers
niet van haar. Ik woon hierboven, vertelde zij, aan de
achterkant de trap op. Daar was een slordig, kaal appartement
waar zij woonde met die Aziatische man. Zij voelde zich daar
vaak alleen. Ook schaamde zij zich. Hij nodigde daar vaak
vrienden uit die zij moest plezieren.
De mensen om haar heen
vertelden: "Wij kennen een man die volgens ons jouw broer is. Wij
zullen hem ophalen."
Toen hij er was vertelde hij haar: "Weet
je niet dat jouw man waar je mee woont vele restaurants bezit en
ook vele panden in zijn bezit heeft? Ook het restaurant waar je
net hebt gedronken."
Zij schudde haar hoofd. "Hij is erg
rijk", vertelden zij haar. Maar zij bezat niets en kreeg af en toe
iets te eten. Alles wat ze bezat was haar afgenomen.
De vrouw was totaal aan het einde van haar Latijn. Het bleek dat
de man haar regelmatig bezocht nadat hij haar had gekocht in het
buitenland. Hij gebruikte haar en nu was ze weer zwanger. Hij
zorgde niet voor haar. Ze werd alleen maar voorgelogen. Ze was
erg geraakt door de berichten dat de man zo ongelooflijk rijk was
en zij zo armoedig moest leven met haar kind. En hij bedreigde
haar als haar kinderen groot waren, hij zou ze afpakken. Dan
konden ze voor hem werken, dat bracht geld op.
|
 |
| In
paniek rende ze weg. Haar zoontje achterlatend bij haar broer.
Ze holde en holde en was alle begrip van tijd kwijt. Op de weg
kwam er een enorme grote vrachtauto aan toen zij de weg
op liep. Een enorme klap, hij raakte haar frontaal. Moeder en de baby in
haar buik overleefden het niet... |
|
Nawoord:
Nu, vanuit Gene Zijde kijkt zij terug
hoe oneerlijk zaken kunnen zijn. Hoe de ene mens de ander gebruikt
voor eigen genot, zonder voor een ander te willen zorgen. Zo kon
ze niet langer leven. Ze voelde zich zo goedkoop. Haar ziel is nu
vrij, evenals de kleine baby. Vol liefde kijkt ze naar haar
zoontje op de aarde die in liefde door haar broer wordt groot
gebracht. Ze had geen andere keus. In wanhoop benam ze zich het
leven, totaal verloren in een vreemd land. Nu heeft ze haar rust
verdiend. Aan gene zijde is ze in liefde opgenomen.
|
|
