|
|
Opgetekend:
29 december 2021
Voorwoord
Het
verhaal van een vrouw met veel ambitie in een moeilijke omgeving.
Helaas was haar leven te kort om het te
voltooien...
 |
Mijn leven, om in Rusland te wonen was zwaar.
Als klein meisje hadden wij overal gebrek aan. Altijd koud, en
zo weinig eten. Mijn ouders deden hun best maar de armoede was
niet op te lossen. Gelukkig kon ik wel naar school. Lang lopen in
de vrieskou maar ik had het ervoor over. Een lang gekoesterde wens
wilde ik zien te bereiken: Ooit iets te maken krijgen met de
luchtvaart. En soms droomde ik van een raket die de ruimte in
ging. Het heelal fascineerde mij zo. Daarom zorgde ik dat ik hard
leerde. Ooit zal het mij lukken, dacht ik altijd. Wie weet als ik
goed zou zijn in talen en goed onderlegd, misschien kon ik dan in
het ruimteprogramma meedoen. Dat programma was opgezet voor
toekomstige astronauten. Kun je mijn blijheid voelen? Ik, een
vrouw die uitgeloot werd bij de training...
Mijn hart
liep over toen ik de eerste keer in de nagebouwde cockpit mocht
zitten. Tot aan die bewuste dag. Ik moest bij een hoger persoon
komen die vertelde dat ik bij het team hoorde voor een
proefvlucht. Alles was zeer in het geheim, men gaf er geen
ruchtbaarheid aan. En toen begon mijn ergste nachtmerrie...
De raket mocht opstijgen, en haperde. Er was vuur...
De andere
astronauten gilden: "Wij verbranden levend, hij stort neer...!" En
ja, ik als enige vrouw in de shuttle verbrandde net als mijn
collega’s.
Mijn ziel werd opgetild en ik zweefde
naar het Witte Licht.
Ja ik wilde de ruimte in maar ik had
nooit kunnen bevroeden dat ik zelf wegzweefde van de aarde. Een
verbrand lichaam bleef over.
Ik ben nu begonnen met een hele
andere reis. Nooit had ik kunnen bedenken dat mijn leven zo zou
eindigen. Ik neem mijn gedachten mee in een volgende reincarnatie
en zal ongetwijfeld de ruimtevaart blijven volgen daar ik als
Russin de kans had gekregen. Helaas was de raket nog niet in orde,
het mislukte. Maar ik ben trots op de inzet.
Dank
allen die in mij geloofden! Ik werd immers weggeschoten en de
Grote Vader ving mij op... |
|
|
