Boeddha, het symbool voor de ontwikkelende mens..

 
 DHTML JavaScript Menu By Milonic ...berichten uit de sterren...
   

Planeet Aarde, het schoolplein van de ontwikkelende mens..

   
  Thema:
  Levensverhalen
  Vorige pagina
 

Over dit thema

  Andere thema's
  Woordenlijst
  Rondleiding
   
  Kies een jaar
  en datum:
  __2021__
  __2022__
  06.01.22 
  27.01.22
  03.02.22
  15.02.22
  16.02.22
  07.03.22
  12.03.22
  12.03.22-2
  13.03.22 
  14.03.22
  04.04.22
  05.04.22
  27.04.22
  28.06.22
  19.07.22
  03.08.22
  16.08.22 
  09.09.22
  11.10.22
  13.10.22
  25.10.22
  07.11.22
   
  __2023__
  __2024__
   
   
   
   
   
 
Opgetekend: 5 april 2022
 
 
Yahoe…, daar ben ik dan, ik wacht al zo lang.
Mag ik ook mijn verhaal vertellen?

 
 
Eigenlijk wist ik het wel...
Sigaretten roken is slecht. Maar wat was het toch lekker. Zeker zo’n trekje als je stress hebt. Alleen de geur al, ik kon er niet vanaf blijven. Ik rookte zeker een pakje per dag. En of zij mij nu waarschuwden of het doodshoofd op het pakje lieten zien, ik was gewoon verslaafd. Heerlijk in de morgen een sigaret opsteken met mijn eerste bak koffie erbij.
 
De eerste waarschuwing kreeg ik toen ik erg begon te hoesten. Ach, dacht ik, dan rook ik toch wat minder. Maar het ging verder naar een benauwdheid toe. Opgenomen in het ziekenhuis moest ik afkicken. Ik moest wel stoppen. Maar als de zuster even niet keek glipte ik mijn bed uit om stiekem te roken. Ook toen ik weer thuis was ging het van kwaad tot erger. Mijn baas waarschuwde mij: “Ga toch stoppen”, zei hij, “Het wordt jouw dood”.
Ik lachte hem uit en zei: “Je leeft maar één keer”.
 
Wat ik ook probeerde, ik kon niet stoppen.
Behalve toen ik ongewenst zwanger raakte. Toen ging het wel. Ik wilde mijn ongeboren kind er niet mee opzadelen. Maar dat duurde maar kort. Al heel snel na de geboorte stond ik te paffen boven de wieg.
Op een dag stond ik op en had ik het zo benauwd. Toch maar naar een arts. Na doorgestuurd te zijn kwam de uitslag: Ongeneeslijke longkanker.
Wat er toen door mij heen ging, wat had ik gedaan…
Net nu baby nog zo klein is, mijn leven was opgegeven.
Ik keek in de wieg, huilde, en wist omdat er geen vader was dat mijn kindje naar een kindertehuis moest. O, hoe kon ik zo slecht zijn. Vergeef mij lieverd.
Al snel brak de dag aan dat ik rechtop in bed zat, de morfinepomp naast mij in een hospice. Uiteindelijk gleed ik weg, ik was gestikt, een hele enge dood.
 
Ik verbaas mij er nu over dat er een voortbestaan is.
Ik wist dat niet, wilde mij er nooit in verdiepen. Wat maak ik mij zorgen om mijn kindje. Vergeef mij a.u.b., ik was zo dom, zo dom… Voor eenieder die dit leest: Weet dat tabak vergif is. Ik was zo egoïstisch in mijn leven. Het was zo verleidelijk. Door al die tabak tot mij te nemen tekende ik mijn vonnis. Laat dit voor velen een les zijn…
   
Quick
links 
 

Naar de vorige pagina..

 

Naar de hoofdindex..

 

Naar de zoekpagina..

 

Schrijf of lees in het gastenboek..

 

Zet www.skyletters.net bij uw favorieten..

 

Naar de startpagina..

 

Achtergrondmuziek inschakelen..

 

Achtergrondmuziek uitschakelen..

 
   

 

 

 

Naar de bovenzijde van de pagina..

top
   
 
 

Copyright © 2002-2024

www.skyletters.net
all rights reserved