Boeddha, het symbool voor de ontwikkelende mens..

 
 DHTML JavaScript Menu By Milonic ...berichten uit de sterren...
   

Planeet Aarde, het schoolplein van de ontwikkelende mens..

   
  Thema:
  Levensverhalen
  Vorige pagina
 

Over dit thema

  Andere thema's
  Woordenlijst
  Rondleiding
   
  Kies een jaar
  en datum:
  __2021__
  __2022__
  06.01.22 
  27.01.22
  03.02.22
  15.02.22
  16.02.22
  07.03.22
  12.03.22
  12.03.22-2
  13.03.22 
  14.03.22
  04.04.22
  05.04.22
  27.04.22
  28.06.22
  19.07.22
  03.08.22
  16.08.22 
  09.09.22
  11.10.22
  13.10.22
  25.10.22
  07.11.22
   
  __2023__
  __2024__
   
   
   
   
   
 
Opgetekend: 28 juni 2022
 
 
Voorwoord:
Het onderstaande speelde zich af in de jaren 1940/1945
Door domme pech kun je terecht komen in een zeer moeilijke situatie.
Het kan je leven kosten.
 
 
Wij waren twee vrolijke meiden en hele goede vriendinnen. (namen zijn niet zo belangrijk)
Het hinderde mij niet dat mijn vriendin Joods was.
Ik vond haar karakteristiek met haar mooie donkere haren. Wij zouden zusjes kunnen zijn, alleen haar neus was specifiek aanwezig.
 
Op die bewuste dag kwam mijn vriendin bij mij langs. Eigenlijk kwam ze mij om een gunst vragen:
Weet je, zei ze, het rommelt zo in joodse kringen. Juist nu ik de kans heb een belangrijke baan te krijgen. Ik mag solliciteren en mag vanmiddag langskomen om mij te laten zien. Maar ik weet niet of ze wel een Joods meisje willen. Zou ik, als jij dat goed vindt, jouw identiteitspapieren mee mogen nemen? Als ik er eenmaal mag werken dan kom ik met de waarheid. Natuurlijk, zei ik, en gaf haar mijn paspoort. Wij ruilden dus.
 
Zij ging gauw weg en ik ging op weg naar huis.
Onderweg werd ik tegengehouden: “Papieren”, zeiden ze.
O, zei ik, dat is moeilijk want dit ben ik niet.
“Jij bent dus Joods”, zeiden de soldaten.
“Nee...”, schreeuwde ik, “dit ben ik niet. Er is geruild van paspoort...”
Maar voor ik iets kon uitleggen werd ik meegenomen in een arrestantenwagen naar het station. “Roep mijn ouders”, zei ik, “die zullen bevestigen dat ik geen Jodin ben. Mijn vader is een vooraanstaande Nederlander...”
Maar niemand deed iets.
 
Ik werd in een wagon geduwd en men prikte mij een Jodenster op. Op weg naar Duitsland. Het concentratiekamp kwam in zicht. Nooit heb ik meer de kans gekregen het uit te leggen. Ik werd gelijk vergast.
 
Mijn vriendin is nu voor altijd veilig. Ik leverde mijn leven in voor haar. Mijn ouders bleven zoeken naar mij…
 
Wat kan het leven wreed zijn en door zo’n situatie snel eindigen. Onschuldig vergast, hoe wrang kan het leven zijn. Door een goede daad het bekopen met de dood.
Mijn leven is over, gegeven voor het goede doel.
Ik gun haar een goed leven. Wees maar niet bang, ik zal mij nooit meer komen melden. Jouw identiteit is veilig voor altijd. Ik hoop dat mijn vriendin heel oud mag worden. Vanuit Gene Zijde begrijp ik dat ik een groot offer hebt gebracht.
 
   
Quick
links 
 

Naar de vorige pagina..

 

Naar de hoofdindex..

 

Naar de zoekpagina..

 

Schrijf of lees in het gastenboek..

 

Zet www.skyletters.net bij uw favorieten..

 

Naar de startpagina..

 

Achtergrondmuziek inschakelen..

 

Achtergrondmuziek uitschakelen..

 
   

 

 

 

Naar de bovenzijde van de pagina..

top
   
 
 

Copyright © 2002-2025

www.skyletters.net
all rights reserved