|
Opgetekend:
3 augustus 2022
Voorwoord: Mijn
naam is Marjolein.
Als je mij moet beschrijven, noem mij maar een
levensgenieter. Iedere dag was een geschenk.
Ik had een leuk gezinnetje, een vlotte
innemende man en twee schatten van kinderen. De bevallingen waren
erg zwaar maar het resultaat was ernaar. Ze waren erg klein en
tenger. Ik genoot gewoon van die babytijd. Uren kon ik naar ze
kijken en ze knuffelen. Voor mij waren ze een waar geschenk. Het
ene kindje was geboren met de keizersnede. Daarna hield ik vrij
lang pijn in mijn buik. Zal er wel bij horen, dacht ik. Maar toen
ik meer last kreeg en andere symptomen erbij ging ik maar naar een
dokter. Ze drukte op mijn buik en liet mijn bloed
nakijken. Twee dagen erna ging de telefoon. “Ga maar even
zitten”, zei zij. Ik heb graag dat je naar het ziekenhuis gaat en
een scan laat maken. Ach, dacht ik, als ze dat nu graag wil dan ga
ik maar. Ik lachte het weg en ging niets vermoedend naar de
röntgen. Toen ik zat te wachten in de gang werd ik opgeroepen door
de radioloog. “Mevrouw”, zei hij, ik ga een gynaecoloog roepen.
Samen keken zij naar de uitslag met ernstige gezichten. Nog had ik
niets door totdat ze zeiden: “U bent erg ziek, uitgezaaide kanker
overal in uw buik.” Ik schrok en zei: “maar dat komt toch wel weer
goed? Ik moet nog voor mijn kinderen zorgen. Ze zijn nog zo klein.
Krijg ik chemo of bestraling…?” En wat ik toen hoorde: “Nee
mevrouw, wij kunnen niets meer voor u doen. U heeft nog maar
hooguit twee maanden…” Ik gilde, huilde en omarmde
mijn man die ik inmiddels had gebeld. "Dit kan toch niet? Ik ben
moeder en wil zo graag leven…” Nu ik dit vertel ben
ik er al niet meer. De tijd was nog korter. Ik had net genoeg tijd
om een kist uit te zoeken. Met veel weemoed zag ik mijn man en
mijn dochter voor het laatst. Opgenomen in het Grote Licht terwijl
ik nog zo jong was… Het moest zo zijn. Ik heb er nu vrede
mee, maar mijn hart huilt. Lieve man en mooie kindjes. denk
maar vaak aan mama. Ik mis jullie zo. Geniet van
jullie leven. Ik kijk ooit weer naar jullie uit… |
|
|
|