|
|
Opgetekend:
16 auguatus 2022
Voorwoord
Altijd vroeg ik mij af: waarom mag ik niet zijn hoe
ik mij voel ?
Wie bepaalt dat eigenlijk voor mij?
Mijn naam is
Richard.
Ik wil zo graag mijn levensverhaal vertellen…
Toen ik een klein jongetje was wilde ik zo
graag met poppen spelen. Mijn zusje stuurde mij steeds weg als ik
maar naar haar Barbie poppen keek. "Ga toch voetballen", zei mijn
moeder en mijn vader nam mij mee naar wedstrijden. Vreselijk vond
ik dat. Ik wilde eigenlijk een meisje zijn. Mooie rokjes aan en
kettingen om, en dat in die tijd.
Op school werd ik ermee gepest.
Ik hield van alles wat meisjes leuk vonden. Vooral dansen en
ballet, dat had mijn voorkeur. Toen ik op de middelbare school
kwam werd ik vaak nagekeken. Ik was eigenlijk te netjes en
uiterlijk te mooi. "Ben je nu een ‘gay’ ?", vroegen ze mij. Ben je een
jongen, een meisje, of een nicht riepen zij. Zelf wist ik dat ik
graag vrouwenkleding aan wilde. Als er niemand thuis was, pikte ik
van mijn zus een BH en ‘n strak truitje. En o ja, de hoge hakken
van mijn moeder. Het was een drama zo een dubbel leven.
Na de
middelbare school ging ik uit huis, op kamers in Amsterdam. Daar
begon mijn vrijheid. Als vrouw verkleed bedreef ik de herenliefde,
met stil verdriet vanbinnen. Niets kon mij meer blij maken om mij
mooi te maken.
Toen vond ik de juiste baan. Een travestietenclub
vroeg personeel. Ik werd aangenomen en ze vonden mij zo mooi. Daar
liep ik dan. Vele mensen dachten dat ik een echte vrouw was. Ik
kon zo goed omgaan met make-up en had een fijngesneden gezicht met
mooie jukbeenderen. ‘s avonds in de club amuseerde ik vaak dure
heren. Zij lieten dan veel geld achter en kikten op mijn dure
parfum.
Mijn ouders en zus heb ik nooit meer gezien. Zij zouden
zich geschaamd hebben, zo een zoon of broer wilden ze niet.
Op een
avond werd ik gevraagd op een feest. Een rijke man had veel geld
voor mij over. De avond was een succes. Ik was zo mooi, iedereen
wilde aan mij zitten. Maar de vrouw van de man werd jaloers en
wilde zelf zijn aandacht. Hij was verblind door mij, dat werkte
averechts. Zij was witheet en gaf opdracht mij om te brengen. Dat
gebeurde ook. Mijn lijk werd gevonden in een afgelegen bos.
Nu kijk ik terug met desillusie. Hoe kan een mens je zoiets
aandoen. Waarom..?, dat is de vraag. Waarom mocht ik niet zijn hoe
ik mij voelde en daarnaar leven? Ik deed toch niets verkeerd?
Helaas is mijn leven ten einde.
In de sferen mag ik seksloos zijn
en doorleven in het Grote Licht. Voor allen die zich in het leven
ook zo voelen, leef vooral jouw leven.
Jij bepaalt zelf altijd
! |
 |
|
|
