|
Opgetekend:
28 december 2006..
Kom maar mijn kind, je hoeft niet te huilen.
Kom maar, dan stil ik jouw pijn, je hoeft niet altijd verdrietig
te zijn. |
Zie je dan niet dat er dingen passeren die
vreugde geven in jouw hart. Waarom ben je altijd bezig te leren,
het leven heeft je zo verhard.
Vaak strijk ik ook jouw wangen en streel je over je gezicht.
Voel dat je wordt geholpen, om jou heen is er immers veel licht.
Wij zouden zo graag jouw tranen drogen, er altijd voor je zijn.
Laat ons nu jouw pad verkennen, je hoeft alleen maar klein te
zijn.
Klim op mijn schoot en laat je leiden,
wij zullen je de komende tijd verblijden..
Leonidas. |
|
|
|