|
Opgetekend:
29 januari 2011
|
Nooit eerder was het gevoel zo sterk. Nooit eerder zo'n verlaten
gevoel. Gene Zijde en de aarde zo één, maar het gevoel kan men
niet bereiken.
De mens is zo zoekende, wil talloze bewijzen, wil overgegane
zielen kunnen omarmen. En zij zijn al zo dicht om u heen en
omarmen u in stilte.
Sluit uw ogen, laat het gewoon gebeuren. Zij drogen uw tranen en
geven u mooie visioenen. Ook verbinden ze u met die aardse mens
die aansluit op uw ziel.
De Grote Vader kijkt toe tot er een lach verschijnt op uw
gelaat. Dan zullen de sterren weer twinkelen. Vrede alom, vooral
in uw hart, en het verlaten gevoel zal verdwijnen.
Ezechiël |
|
|