|
|
Opgetekend 1 maart 2003...
Waar is mijn hart?
Als het jouwe is zoekgeraakt..
Waar is mijn gevoel?
Toen jij het had weggeschoven..
Waar is jouw pijn?
Toen ik de mijne toonde..
Waar was onze emotie?
Toen wij tegenover elkaar stonden..
Waar was toen jouw hart?
Toen ik het aanraakte..
Waar was toen jouw gevoel?
Of had je dat zo goed verstopt..
Maar vooral waar was onze pijn?
Toen wij eerlijk werden naar elkaar..
Of is het niet zo moeilijk, staan de gevoelens al dicht bijeen?
Hoeven wij ons alleen maar om te draaien en raken onze handen elkaar al..
Hoe goed zouden wij elkaar kunnen helpen om samen ons pad te vervolgen.
Voetje voor voetje op de gladde brug, een permanente verbinding voor de toekomst.
En voordat wij het eigenlijk aanschouwen, lopen wij al op elkanders pad.
Geleidelijk schoof het ineen.
De pijn, de emotie, elkanders gevoel, totdat onze handen elkaar reikten.
En wij beseften dat wij delen zijn, geen pijn meer in het hart, geen ingehouden emotie.
Alleen maar een rotsvast vertrouwen, dat de tijd de wonden heeft geheeld.
Heel voorzichtig hebben zij zich omgedraaid, na lange tijd met de rug tegen elkaar te hebben gestaan.
Om na lange omzwervingen met veel liefde te kijken in het gezicht wat hen zo dierbaar is.. |
|
|
