|
|
Opgetekend:
12 maart 2008..
Opboksen tegen de wind, de hoofden dicht tegen elkaar, het
noodweer is losgebarsten.
Twee zieledelen, dwalend over het strand..
Grote koppen op de golven, er boven een verdwaalde meeuw. Het
water komt steeds hoger en kalft de duinranden af.
Samen innig verstrengeld, de wind blaast hen steeds meters
terug. Gezichten nat van het water maar ze blijven doelgericht. |
Water, wind, niets kan hen nog deren. Teruggaan is niet aan de
orde, maar de angst overspoelt hen wel als het water hen
meetrekt. Doorweekte schoenen, natte jassen, maar één doel: de
horizon.
Eens zullen de wateren weer bedaren en zal de rust wederkeren.
Samen bereiken ze ooit hun doel. In moeilijke tijden elkaar
voortslepend, op zoek naar kalmte en de Grote Zon, die hun
toekomst zal gaan bepalen.. |
|
|
|
